W 1427 r. pojawiła się pierwsza wzmianka na temat wsi - nazwa Basky. W średniowieczu jest to własność szlachecka rodu Gutów v. Gutków. 1427 - występuje Mikołaj Wyszkowic z B. 1452 - następuje rozgraniczenie z Jawidzem. 1452-33 - wzmiankowana w kluczu pilszczyńskim. 1452 - odnotowana jako własność Śmiłki. 1462 - Jan Gut z Pliszczyna zastawia 3 łany w B. Mikołajowi z Turki za 40 grz. 1464 - w dziale z Ofką,żoną Piotra z Żukowa,Janem i Grotem dziećmi Zygmunta z Łysakowa otrzymał Jan Gutek syn Sraiłki część Łysakowa,Baszki i Pliszczyn. W 1529 r. oddawana dziesięcina snopowa z pewnych ról biskupowi. W połowie XVII wieku -własność Michała Zebrzydowskiego. W 1878 r. wieś i folwark Baszki wchodziły w skład dóbr Ciecierzyn. Wieś liczyła wówczas 17 osad i 217 mr gruntu,a folwark - 440 mr gruntów ornych i ogrodów, 13 mr pastwisk, 13 nir łąk, 2 mr nieużytków i placów. Znajdował się tu młyn wodny cylindrowy i pokłady kamienia wapiennego. W 1905 r. folwark Baszki był własnością D. Mazurkiewicza i liczył 116 dzies. gruntów, wymieniany jest tu 1 budynek i 17 mieszkańców (8 rzymskokatolików, 3 prawosławnych, 4 luteranów, 2 Żydów). Wieś Baszki liczyła wówczas 110 dzies. gruntów, 20 gospodarstw i 152 mieszkańców.

W 1928 r. we wsi było 27 gospodarstw z 224 morgami gruntów.

Układ przestrzenny i zabudowa Wieś Baszki składa się z tzw. starej wsi (odpowiadającej najwcześniejszemu okresowi zainwestowania przestrzennego) położonej na lewym brzegu rzeki Ciemięgi oraz tzw. nowej wsi (Kolonia, Baszki) położonej na pn.-wsch. od części starej, usytuowanej na znacznym wzniesieniu terenu. Od zach. stara część wsi sąsiaduje z położonym na tym samym brzegu rzeki Ciecierzynem, natomiast na drugim brzegu rzeki Ciemięgi znajdują się Łagiewniki. Luźno rozrzucona, niezbyt liczna zabudowa wiejska usytuowana jest wzdłuż jednej drogi biegnącej półkolem od mostu na rzece przy granicy z Łagiewnikami i zawracającej do Ciecierzyna. Obecnie zachowały się jedynie bardzo nieliczne przykłady mieszkalnej zabudowy wiejskiej pochodzące z okresu międzywojennego, zdecydowanie przeważa budownictwo współczesne. Brak także jakichkolwiek śladów materialnych po istniejącym w XIX w. Folwarku.

W środkowej części wsi znajduje się murowana kapliczka przydrożna. Domkowa, zwieńczona trójkątnym szczytem z żeliwnym krzyżem i dwiema murowanymi sterczynami. Zapewne z początku XX w. Obok kapliczki krzyż drewniany ze słabo czytelnymi napisami oraz datą 18(60)(?). Zwieńczony krzyżem metalowym w okręgu. Bardzo zniszczony. Na północnym krańcu wsi u zbiegu dróg drewniana słupowa kapliczka wzniesiona po wojnie przez jednego z mieszkańców.

Wieś charakteryzuje się malowniczym położeniem o urozmaiconej rzeźbie terenu. Z najwyższego punktu wsi rozciąga się panoramiczny widok na całą okolicę. Przy moście na początku wsi biją źródła zasilające rzekę Ciemięgę.